Marathi blog

काही गोष्टी वाचलेल्या/ऐकलेल्या जस की भांडकुदळ जोशी, काही व.पुंच्या इतर पुस्तकांमधुन रीपिट, आणि काही व.पुंची खुप पुस्तक वाचल्यामुळे प्रेडिक्टेबल वाटणाऱ्या. प्रत्येक लेखकाच्या बाबतीत तस होउ शकत, जस की पुलंची ४ पुस्तक एकानंतर एक वाचल्यावर कोणत्या लाईनीनंतर कोणत्या प्रकारचा जोक येणार आहे हे रसिक वाचक ओळखु शकतो...
हे पुस्तक माझ्या मनाला खुप भिडले नाही पण तुम्ही नक्कीच वाचून बघा आणि मला तुमचा अभिप्राय अवश्य कळवा.

(हे पुस्तक एका इंग्रजी पुस्तकाचा केलेला अनुवाद आहे)

खर तर कथानकाचा पाया एकदम भक्कम आहे - ३ रुटीनला कंटाळलेले मित्र काही दिवसांच्या प्रवासाला निघतात ते पण नावेतून. ह्या थिमसोबत बरच काही करता आल असत पण अफसोस, द. मा. निराशा करतात. ना त्यातली पात्र ठळकरित्या उभी राहतात ना त्यांनी प्रवासात केलेल्या गोष्टी. ना त्यात गम्मत आहे ना सबस्टन्स. तुमच मत वेगळ पडल तर मला जरूर कळवा.

मला हे पुस्तक प्रचंड आवडल. मी शाळेत जायचे तेव्हा कधी एकदा शाळा संपुन मी घरी पळते आहे अस व्हायच, पण ही शाळा कधीच संपु नये अस वाटत होत. जी पुस्तकातली साईड कॅरॅक्टरस वाटली होती ती गोष्टीच्या शेवटी अचानक खुप काही सांगुन गेलीत. शाळेतल्या आठवणी ताज्या झाल्यात, पुन्हा चक्क अभ्यास पण करावासा वाटतो आहे!
हे पुस्तक आहे शाळेत गेलेल्या सर्वांसाठी...
शाळा चित्रपट शाळा पुस्तकाचा झालेला अपमान आहे. 

जग हे एक इक्विलिब्रियम आहे. समुद्राच्या एका किनारयावर भरती येते कारण दुसरयावर ओहोटी येते म्हणुन. कुठल्याही एका क्षणाला जगातल्या एनर्जिची टोटल सेम राहते.

तुम्हाला मिळालेला एक आनंदाचा क्षण हा बॅलंस करण्याकरता कोणालातरी दुःख देऊन जात असेल का?
एका क्षणाला तुम्हाला श्रीमंत करणारा त्याच क्षणाला दुसरयाला भिकारी करत असेल का?

तुमच्या घरात झालेला एक जन्म कुठेतरी मॄत्यूस कारणीभुत ठरत असेल का?