सर्व जण बेधुंद हो ऊन त्या गाण्यांवर जल्लोषात थिरकत असतात, सिंगल मुल सहसा ग्रुप करुन गणपती डान्स करत असतात. कपल्स एकमेकांना चिकटून झुलत असतात. बरयाच मुली स्ट्रीप डान्स सारख्या काहीतरी बिभत्स स्टेप्स तोडक्या कपड्यात करत असतात तर काही स्टेजवर उगीचच चढुन जरा वेळ मटकून घेतात.
काहींचे नाच मला कूल काहिंचे मनापासून हावभावासकट तर काहींचे नाटकी अश्लिल वाटतात. काही मुल फक्त पोरी बघायला आले असतात मग त्यांची गाडी काही बारच्या पुढे हलत नाही. गायी रवंथ करत बसतात तशी ही पोर दारुचे घुटके घेत चहुओर भिरभिर नजर टाकत बसले असतात. काही माझ्यासारखे जीन्स साधा टॉप आणि नाचतांना कंफर्टेबल वाटतील असे शुज (मी बरयाच वेळा स्नीकरस घालुन जाते!)
क्लब मधे बरयाच वेळा तेचतेच चेहरे दिसतात. एकमेकांची नावदेखिल माहित नसून किंवा माहिती करायची इच्छादेखिल नसून ते एकमेकांबरोबर नाचायला लागतात. बरोबर नाचणारी व्यक्ती चांगली नाचते का वाईट ह्याच्याशी घेण देण नसत, जुळायला लागते ती फक्त एक गोष्ट - रीदम.
जरा वेळाने दारु उतरुन देखिल शरिराला मिळाला असतो रिदम चा हाय. तोवर थोड्या नजरा तुमच्याकडे वळल्या जरी असल्या तरी फरक पडत नाही.. गाण्याच्या तालावर एक्सप्रेशन्स सकट मी धुंद हून नाचत राहते. गर्दी आणि घाम म्हणत असतो मी, त्यात कानठळ्या बसणारे स्पीकरस, तरीसुध्दा पाय हलत राहतात, लोकांच्या जल्लोषात कधी ते तुडवले पण जातात तरीसुध्दा ते थांबत नाहीत.
२ वाजलेत की गाणी बंद होतात, लोकांच्या उत्साहावर पाणी पडत. मेहफील खर तर आत्ताच रंगात आलेली असते. क्लब्स ४ वाजता बंद झालेत तरी लोक अजुन एका गाण्याची रीक्वेस्ट करतांना सापडतातच. गाणी संपलीत तरी मी गाडीत बसेपर्यंत नाचत राहते- त्या युफोरिया मधुन बाहेर पडायला मला वेळ लागतो. बाहेर पडल की हलक फ्रेश आणि स्ट्रेसफ्री वाटत असत, कानामधे असते प्रचंड सुन्नता आणि मनात पुन्हा येण्याची उत्सुकता...
